Έρευνες σχετικές με τη συντηρητική θεραπεία του ραιβόκρανου όπως συμβαίνει στην παιδιατρική φυσικοθεραπεία έχουν δείξει αποτελεσματικότητα με ποσοστό επιτυχίας από 61% έως 99% όταν η παρέμβαση ξεκινά πριν από το πρώτο έτος της ηλικίας.

Η υποτονία μπορεί να προκληθεί από διάφορα προβλήματα υγείας ή λόγω προωρότητας και μπορεί να γίνει αντιληπτή από διάφορα σημάδια. Η παιδιατρική φυσικοθεραπεία παίζει σημαντικό ρόλο στην κινητική εξέλιξη του παιδιού με υποτονία.

Η αναρρίχηση συνδυάζει την πρόκληση του ύψους με τη δύναμη, την ευλυγισία και τον συντονισμό των κινήσεων. Μπορεί να βελτιώσει την δύναμη σύλληψης, τον έλεγχο της στάσης, την κινητικότητα και τον έλεγχο της σπαστικότητας σε παιδιά με εγκεφαλική παράλυση. 

Μπορεί το σκι να χρησιμοποιηθεί και ως μέσο θεραπευτικής άσκησης; Το πρόγραμμα προσαρμοσμένης χιονοδρομίας που εφαρμόζει το kids physiotherapy είναι βασισμένο στη μέθοδο της Anne-Marie Ducommun και αφορά παιδιά με ήπια έως μέτρια κινητική δυσκολία. Μάθετε τί μπορεί να προσφέρει.

Μπορεί η φυσικοθεραπεία να βοηθήσει τα παιδιά που περπατούν στις μύτες των ποδιών τους; Αν το παιδί σας δεν έχει ιστορικό προωρότητας ή νευρολογικών διαταραχών, έχει κατακτήσει στους προβλεπόμενους χρόνους τα αναπτυξιακά κινητικά ορόσημα και έχει αναπτύξει το περπάτημα στις μύτες των ποδιών του τότε πιθανά εμφανίζει την ιδιοπαθή μορφή.

Ξεκινήστε να βάζετε το μωρό σας μπρούμυτα επάνω στην κοιλιά του όταν ακόμα είναι νεογέννητο. Ξεκινήστε με λίγα λεπτά και συνεχίστε ως και μια ώρα κατά διαστήματα όσο το βρέφος μεγαλώνει. Συνδυάστε τη διατήρηση της πρηνής θέσης με δραστηριότητες μπάνιου, αλλαγής πάνας και παιχνιδιού.

Συχνά γονείς αναφέρουν πως δε βάζουν το μωρό τους να ξαπλώνει επάνω στην κοιλιά του γιατί δεν του αρέσει και κλαίει. Κάποιοι γονείς παρεξηγούν την οδηγία του γιατρού για την αποφυγή της πρηνής θέσης κατά τον ύπνο και παραμελούν να την συμπεριλάβουν στο καθημερινό του πρόγραμμα.

Μακροχρόνιες έρευνες δείχνουν ότι οι δυσκολίες στην κίνηση που αντιμετωπίζουν παιδιά με Αναπτυξιακή Διαταραχή του Συντονισμού των Κινήσεων σπάνια εξαλείφονται χωρίς ειδική παρέμβαση. Αντιθέτως, συνοδεύουν το παιδί σε όλο και περισσότερους τομείς της ζωής του.